تولید نانوذرات فلزی برای آزمون سمیت استنشاقی با استفاده از روش تبخیر-تراکم
Nanotechnologies-Generation of Metal Nanoparticles for Inhalation Toxicity Testing Using the Evaporation/Condensation Method
شماره:
14152
سال انتشار:
1390
تعداد محصولات مصرفی مبتنی بر فناوری نانو که حاوی نانوذرات نقره، طلا، کرین، روی، دی اکسید تیتانیوم و سیلیکا میباشد به سرعت در حال رشد است. به موازات گسترش کاربردهای این مواد، جمعیتی که در معرض این مواد قرار میگیرند نیز افزایش می‌یابد به ویژه کارگرانی که در صنایع مرتبط با فناوری نانو فعالیت می‌کنند در معرض تماس نانوذرات قرار میگیرند چنانچه نانو ذرات از محصولات آزاد شوند، ممکن است که افراد جامعه نیز در معرض این ذرات قرار گیرند آنچه در مورد سمیت نانوذرات شناخته شده است بسیار محدود اما در حال گسترش است فرایندهای تولید نانوذرات شامل فاز، گازی فاز بخار، فرایندهای سایشی و کلوئیدی میباشد. راه‌های بالقوه تماس با نانو ذرات شامل استنشاقی، پوستی و خوراکی است. استنشاق ممکن است از نشتی مستقیم از فرایندهای فاز گازی و بخار رخ دهد. همچنین تماس با آلاینده‌های هوابرد محیط کار که ممکن است در طی، تولید بسته‌بندی بازیافت و دفع مواد در فضای باز یا محل کار رخ دهد. می‌تواند برای سلامت عمومی و شغلی مشکل ساز باشد تاکنون در مورد آزمون سمیت استنشاقی نانوذرات و نیز تولید نانو ذرات هوابرد برای چنین آزمونی روش قابل قبولی وجود ندارد عدم قابلیت پراکنده‌سازی نانوذرات قابل استنشاق از پودرها مانعی در ارزیابی اثرات استنشاقی نانو ذرات در سیستم تنفسی بوده است. اگرچه پراکنده‌سازی نانوذرات در هوا از پودرها امکان‌پذیر است اما اندازه ذرات تولید شده ممکن است در اثر چسبندگی و تجمع از ذرات دلخواه بزرگتر باشد برای ارزیابی اثرات نانو ذرات بر سلامتی از راه استنشاق نانوذرات تولید شده باید به محیط حاوی حیوانات آزمایشگاهی برای آزمون سمیت استنشاقی کوتاه مدت و بلند مدت انتقال می.یابند روش تولید نانوذرات بر پایه تبخیر فلزات در این استاندارد نقره) و به دنبال آن تراکم، قابلیت ایجاد توزیع ذرات با اندازه یکنواخت و پایدار را جهت مطالعه سمیت استنشاقی کوتاه مدت و بلند مدت فراهم می‌کند این استاندارد روش تولید نانوذرات نقره پایدار با اندازه ذرات تاnm ۱۰۰ را ارائه می‌دهد. جزئیات روش در پیوست الف توضیح داده شده است روش تولیدی که در این استاندارد ارائه شده است پایداری کافی برای مطالعه سمیت استنشاقی مداوم تا ۹۰ روز را داراست نانوذرات تولید شده در سیستم‌های مختلف آزمایشگاهی می‌توانند در مقیاس آزمایشگاه روی تراشه با قابلیت بالا، بر پایه سلول انسانی و روش‌های متنوع و گسترده برون تن استفاده شوند همچنین مطالعات حیوانی که در این زمان نیز قابل انجام می‌باشند استفاده شود که شامل ولی نه محدود به کل بدن فقط سر و فقط بینی میباشد. این روش محدود به نانوذرات نقره نیست بلکه ممکن است برای فلزاتی با نقطه ذوب و سرعت تبخیر مشابه، مثل طلا نیز قابل استفاده باشد هر چند این روش برای تولید نانوذرات همه فلزات قابل استفاده نیست.
هدف از تدوین این استاندارد
هدف از تدوین این استاندارد تعیین الزامات و توصیه‌هایی برای تولید نانوذرات فلزی مناسب برای آزمون‌های سمیت استنشاقی با روش تبخیر اتراکم میباشد این استاندارد برای فلزاتی مثل طلا و نقره کاربرد دارد که نانوذرات تولیدی به روش تبخیر تراکم برای بررسی سمیت استنشاقی در نظر گرفته شده‌اند طبق روشی که در پیوست الف مشخص شده است.
شماره استاندارد ملی ایران:
14152
سال انتشار:
1390
تولید نانوذرات فلزی برای آزمون سمیت استنشاقی با استفاده از روش تبخیر-تراکم
Nanotechnologies-Generation of Metal Nanoparticles for Inhalation Toxicity Testing Using the Evaporation/Condensation Method
تعداد محصولات مصرفی مبتنی بر فناوری نانو که حاوی نانوذرات نقره، طلا، کرین، روی، دی اکسید تیتانیوم و سیلیکا میباشد به سرعت در حال رشد است. به موازات گسترش کاربردهای این مواد، جمعیتی که در معرض این مواد قرار میگیرند نیز افزایش می‌یابد به ویژه کارگرانی که در صنایع مرتبط با فناوری نانو فعالیت می‌کنند در معرض تماس نانوذرات قرار میگیرند چنانچه نانو ذرات از محصولات آزاد شوند، ممکن است که افراد جامعه نیز در معرض این ذرات قرار گیرند آنچه در مورد سمیت نانوذرات شناخته شده است بسیار محدود اما در حال گسترش است فرایندهای تولید نانوذرات شامل فاز، گازی فاز بخار، فرایندهای سایشی و کلوئیدی میباشد. راه‌های بالقوه تماس با نانو ذرات شامل استنشاقی، پوستی و خوراکی است. استنشاق ممکن است از نشتی مستقیم از فرایندهای فاز گازی و بخار رخ دهد. همچنین تماس با آلاینده‌های هوابرد محیط کار که ممکن است در طی، تولید بسته‌بندی بازیافت و دفع مواد در فضای باز یا محل کار رخ دهد. می‌تواند برای سلامت عمومی و شغلی مشکل ساز باشد تاکنون در مورد آزمون سمیت استنشاقی نانوذرات و نیز تولید نانو ذرات هوابرد برای چنین آزمونی روش قابل قبولی وجود ندارد عدم قابلیت پراکنده‌سازی نانوذرات قابل استنشاق از پودرها مانعی در ارزیابی اثرات استنشاقی نانو ذرات در سیستم تنفسی بوده است. اگرچه پراکنده‌سازی نانوذرات در هوا از پودرها امکان‌پذیر است اما اندازه ذرات تولید شده ممکن است در اثر چسبندگی و تجمع از ذرات دلخواه بزرگتر باشد برای ارزیابی اثرات نانو ذرات بر سلامتی از راه استنشاق نانوذرات تولید شده باید به محیط حاوی حیوانات آزمایشگاهی برای آزمون سمیت استنشاقی کوتاه مدت و بلند مدت انتقال می.یابند روش تولید نانوذرات بر پایه تبخیر فلزات در این استاندارد نقره) و به دنبال آن تراکم، قابلیت ایجاد توزیع ذرات با اندازه یکنواخت و پایدار را جهت مطالعه سمیت استنشاقی کوتاه مدت و بلند مدت فراهم می‌کند این استاندارد روش تولید نانوذرات نقره پایدار با اندازه ذرات تاnm ۱۰۰ را ارائه می‌دهد. جزئیات روش در پیوست الف توضیح داده شده است روش تولیدی که در این استاندارد ارائه شده است پایداری کافی برای مطالعه سمیت استنشاقی مداوم تا ۹۰ روز را داراست نانوذرات تولید شده در سیستم‌های مختلف آزمایشگاهی می‌توانند در مقیاس آزمایشگاه روی تراشه با قابلیت بالا، بر پایه سلول انسانی و روش‌های متنوع و گسترده برون تن استفاده شوند همچنین مطالعات حیوانی که در این زمان نیز قابل انجام می‌باشند استفاده شود که شامل ولی نه محدود به کل بدن فقط سر و فقط بینی میباشد. این روش محدود به نانوذرات نقره نیست بلکه ممکن است برای فلزاتی با نقطه ذوب و سرعت تبخیر مشابه، مثل طلا نیز قابل استفاده باشد هر چند این روش برای تولید نانوذرات همه فلزات قابل استفاده نیست.
هدف از تدوین این استاندارد
هدف از تدوین این استاندارد تعیین الزامات و توصیه‌هایی برای تولید نانوذرات فلزی مناسب برای آزمون‌های سمیت استنشاقی با روش تبخیر اتراکم میباشد این استاندارد برای فلزاتی مثل طلا و نقره کاربرد دارد که نانوذرات تولیدی به روش تبخیر تراکم برای بررسی سمیت استنشاقی در نظر گرفته شده‌اند طبق روشی که در پیوست الف مشخص شده است.