امروزه پیشرفت‌های حاصل در فناوری نانو موجب ظهور محصولات جدید شده است یک دسته از این محصولات منسوجات دارای خاصیت آب گریزی هستند خاصیت آب‌گریزی باعث می‌شود تا مایعاتی مانند آب، قهوه و دیگر مایعات که به صورت تصادفی روی پارچه یا لباس ریخته شده است به سادگی و با یک پارچه خشک و یا به وسیله کمی آب از سطح منسوج برداشته شود. در تولید محصولات آب‌گریز رایج از روش‌ها و مواد مختلفی استفاده می‌شود که یکی از این روش‌ها استفاده از انواع لایه‌های نازک پلیمری است به تازگی با توسعه دانش فنی استفاده از فناوری نانو برای ایجاد خاصیت آب‌گریزی مورد توجه قرار گرفته است با استفاده از این فناوری روی سطح منسوج لایه‌ای ایجاد می‌شود که غیر قابل رویت بوده و مانع از جذب و نفوذ آب و مایعات پایه آبی به درون بافت منسوج می‌شود. جنس نخ نوع بافت و نوع فناوری به کار رفته روی میزان آب‌گریزی منسوج تاثیر دارد. در صورتی که زاویه تماس قطره با سطح منسوج بیشتر از ۹۰ درجه باشد آن منسوج آب‌گریز است. از مزایای استفاده از فناوری نانو نسبت به روش‌های دیگر می‌توان به حفظ نفوذپذیری هوا در منسوج حفظ انعطاف‌پذیری و ماندگاری خاصیت آب‌‌گریزی اشاره کرد. برای ایجاد خاصیت آب‌‌گریزی در منسوجات با استفاده از فناوری نانو از روش‌های زیر استفاده می‌شود: الف – تکمیل منسوج به روش آغشته‌سازی با نانومواده ب – تکمیل منسوج به روش سنتز درجا با نانومواد پ – استفاده از الیاف حاوی نانومواد برای تولید منسوجات ت- استفاده از فناوری پلاسمای سرد و عامل دار کردن سطح منسوجات با مونومرهای مختلف روش و فناوری مورد استفاده، نوع منسوج و نوع بافت روی خاصیت آب گریزی منسوج تاثیر گذار است. همچنین با گذشت زمان و در اثر تابش و شستشو و سایش ایجاد شده بر منسوج خاصیت آب گریزی منسوجات تغییر می‌کند. یکی از مسائل اصلی تدوین روش آزمون استاندارد برای تعیین میزان ماندگاری خاصیت آب‌گریزی این دسته از منسوجات است. این استاندارد با هدف توسعه بازار و ارتباط بین تولید کننده و مصرف‌کننده با استفاده از مراجع و منابع معتبر برای ارزیابی میزان ماندگاری خاصیت آب‌گریزی منسوجات در حوزه فناوری نانو تدوین شده است. ارزیابی ماندگاری خاصیت آب‌گریزی در این استاندارد براساس تغییر زاویه تماس قطره آب و سطح منسوج لحاظ شده است.