پوشش‌های نانومقیاس سخت به پوشش‌هایی گفته می‌شود که دارای دو مشخصه اصلی باشند. مشخصه اول اینکه ضخامت آنها یا اجزای سازنده آنها نانومقیاس باشد و مشخصه دوم آنها، میزان سختی پوشش بیش از ۱۲ گیگاپاسکال (یا ۱۲۰۰) ویکرز باشد (مطابق استاندارد ملی ایران شماره ۲۳۱۴۳: سال ۱۴۰۱). از آنجا که پوشش‌های نانومقیاس سخت، خواص و مشخصات متفاوتی نسبت به پوشش‌های متداول دارند، لذا تقاضای زیادی برای استفاده از این پوشش‌ها در صنعت وجود دارد با توجه به اینکه تنوع پوشش‌های نانومقیاس سخت زیاد است برای شناسایی آنها لازم است تقسیم‌بندی مناسبی انجام شود. این استاندارد شامل طبقه‌بندی انواع پوشش‌های نانومقیاس سخت از نظر میزان سختی، ضخامت و معماری ساختار آنها است. همچنین طبقه‌بندی انواع روش‌های مشخصه یابی بعد نانومتری و روش‌های اعمال پوشش‌های مختلف با توجه به معماری آنها ارائه شده است. با توجه به اینکه تاکنون استانداردی برای طبقه‌بندی و مشخصه‌یابی بعد نانومتری پوشش‌های نانومقیاس سخت تدوین نشده است بنابراین استاندارد حاضر به توسعه صنعتی پوشش‌های نانومقیاس سخت کمک خواهد کرد. بنابراین هدف نهایی از تدوین این استاندارد اولاً اثبات نانومقیاس بودن پوشش براساس طبقه‌بندی معماری ساختار پوشش با استفاده از روش‌های مشخصه‌یابی پیشنهادی ارائه شده و نیز آشنایی با روش‌های پیشنهادی تولید آن است در ثانی آگاهی صنعتگران و فناوران از اینکه آیا پوشش مورد ارزیابی در دسته‌بندی پوشش نانومقیاس سخت قرار می‌گیرد یا خیر.