فناوری نانو – توزيع اندازه و غلظت نانوذرات معدنی در محيط آبی با استفاده از طيف سنجی جرمی پلاسمای جفت شده القايی تک ذرهای
Nanotechnologies -- Size distribution and concentration of inorganic nanoparticles in aqueous media via single particle inductively coupled plasma mass spectrometry
شماره:
22326
سال انتشار:
1396
این استاندارد در پاسخ به نیاز استفاده از روشهای مناسب تشخیص و مشخصه یابی نانوذرات در غذا و محصولات مصرفی تدوین شده است در حال حاضر محصولات مبتنی بر فناوری نانو یا حاوی نانوذرات مهندسی شده استفاده میشوند و اثرات آنها بر صنایع و بازارهای مرتبط با غذا مشاهده شده است. در نتیجه قرارگیری مستقیم و غیر مستقیم مصرف کنندگان در معرض نانوذرات مهندسی شده علاوه بر نانوذرات طبیعی امکانپذیر است بنابراین تشخیص نانوذرات مهندسی شده موجود در غذا در مطالعات سم شناسی و مطالعات مواجهه ای به بخشی اساسی از روش اجرایی درک مزیتها و خطرات بالقوه استفاده از این مواد تبدیل شده است.
طیفسنجی جرمی پلاسمای جفت شده القایی تک ذرهای (spICP-MS)، روشی است که قادر به تشخیص نانوذرات منفرد در غلظتهای بسیار پایین است نمونه آبی به طور مداوم به یک سامانه استاندارد ICP-MS وارد میشود که برای دستیابی به داده ها با تفکیکپذیری زمانی بالا یعنی زمان ماند کوتاه تنظیم میشوند پس از مهپاشی کسری از نانوذرات به پلاسما وارد میشوند که در آنجا این ذرات اتمی شده و به اتمهای منفرد یونیزه میشوند برای هر ذره اتمی شده، ابری از یونها تشکیل میشود. این ابر حاوی یونها به وسیله طیف سنج جرمی نمونه برداری شده و چون چگالی یون در این ابر بالا است در صورتی که (اگر) تفکیک پذیری زمانی بالایی استفاده شود تپ علامت در مقایسه با علامت پس زمینه (یا خط پایه) بالا خواهد بود زمان اجرای معمول که «زمان روبش» نامیده میشود بین ۳۰ تا ۲۰۰ است. طیفسنج جرمی را میتوان برای اندازه گیری هر عنصر خاصی میزان سازی کرد اما با توجه به تفکیک زمانی بالا معمولا فقط یک مقدار m/z در طول یک اجرا با ابزارهای حاضر ردیابی میشود.
تعداد تپهای شناسایی شده در هر ثانیه مستقیما متناسب با تعداد نانوذرات در تعلیقه آبی است که در حال اندازه گیری آن هستیم برای محاسبه غلظتها باید در ابتدا بازدهی انتقال با استفاده از یک نانوذره مرجع تعیین شود. شدت تپ و سطح تپ مستقیما با جرم عنصر اندازهگیری شده در نانوذره و در نتیجه با قطر نانوذرات به توان سه (با فرض یک هندسه کروی برای نانو ذرات) متناسب است. این بدین معنی است که با هر بار افزایش قطر ذره پاسخ آن با توان سوم افزایش خواهد یافت و در نتیجه یک اعتباردهی مناسب از پاسخ برای هر محدوده اندازه از هر ترکیب بندی نانوذره لازم است بهتر است کالیبراسیون با استفاده از مواد نانوذره مرجع انجام شود با این حال اینگونه مواد اغلب در دسترس نیستند بنابراین کالیبراسیون در این روند با استفاده از محلولهای استاندارد یونی از عنصر اندازهگیری شده تحت همان شرایط آنالیزی انجام میشود.
این دادهها را میتوان با نرمافزار موجود در بازار پردازش و یا میتوان آن را در یک برنامه گسترده برگ برای محاسبه تعداد و غلظت جرمی اندازه (قطر معادل کروی) و توزیع اندازه تعداد نانوذرات متناظر وارد کرد. علاوه براین غلظتهای جرمی یونهای حاضر در نمونه مشابه را میتوان از همان داده ها تعیین کرد. خواننده علاقهمند میتوانند از مراجع [1] تا [4] برای اطلاعات بیشتر بهرهمند شود.
هدف از تدوین این استاندارد
هدف از تدوین این استاندارد ارائه روشی برای شناسایی نانوذرات در تعلیقه (سوسپانسیون)های آبی و تشخیص تعداد ذره و غلظت جرم ذره و توزیع اندازه بر اساس تعداد با استفاده از ICP-MS با حالت تفکیک پذیری زمانی برای تعیین جرم نانو ذرات منفرد و غلظتهای یونی است.
شماره استاندارد ملی ایران:
22326
سال انتشار:
1396
فناوری نانو – توزيع اندازه و غلظت نانوذرات معدنی در محيط آبی با استفاده از طيف سنجی جرمی پلاسمای جفت شده القايی تک ذرهای
Nanotechnologies -- Size distribution and concentration of inorganic nanoparticles in aqueous media via single particle inductively coupled plasma mass spectrometry
این استاندارد در پاسخ به نیاز استفاده از روشهای مناسب تشخیص و مشخصه یابی نانوذرات در غذا و محصولات مصرفی تدوین شده است در حال حاضر محصولات مبتنی بر فناوری نانو یا حاوی نانوذرات مهندسی شده استفاده میشوند و اثرات آنها بر صنایع و بازارهای مرتبط با غذا مشاهده شده است. در نتیجه قرارگیری مستقیم و غیر مستقیم مصرف کنندگان در معرض نانوذرات مهندسی شده علاوه بر نانوذرات طبیعی امکانپذیر است بنابراین تشخیص نانوذرات مهندسی شده موجود در غذا در مطالعات سم شناسی و مطالعات مواجهه ای به بخشی اساسی از روش اجرایی درک مزیتها و خطرات بالقوه استفاده از این مواد تبدیل شده است.
طیفسنجی جرمی پلاسمای جفت شده القایی تک ذرهای (spICP-MS)، روشی است که قادر به تشخیص نانوذرات منفرد در غلظتهای بسیار پایین است نمونه آبی به طور مداوم به یک سامانه استاندارد ICP-MS وارد میشود که برای دستیابی به داده ها با تفکیکپذیری زمانی بالا یعنی زمان ماند کوتاه تنظیم میشوند پس از مهپاشی کسری از نانوذرات به پلاسما وارد میشوند که در آنجا این ذرات اتمی شده و به اتمهای منفرد یونیزه میشوند برای هر ذره اتمی شده، ابری از یونها تشکیل میشود. این ابر حاوی یونها به وسیله طیف سنج جرمی نمونه برداری شده و چون چگالی یون در این ابر بالا است در صورتی که (اگر) تفکیک پذیری زمانی بالایی استفاده شود تپ علامت در مقایسه با علامت پس زمینه (یا خط پایه) بالا خواهد بود زمان اجرای معمول که «زمان روبش» نامیده میشود بین ۳۰ تا ۲۰۰ است. طیفسنج جرمی را میتوان برای اندازه گیری هر عنصر خاصی میزان سازی کرد اما با توجه به تفکیک زمانی بالا معمولا فقط یک مقدار m/z در طول یک اجرا با ابزارهای حاضر ردیابی میشود.
تعداد تپهای شناسایی شده در هر ثانیه مستقیما متناسب با تعداد نانوذرات در تعلیقه آبی است که در حال اندازه گیری آن هستیم برای محاسبه غلظتها باید در ابتدا بازدهی انتقال با استفاده از یک نانوذره مرجع تعیین شود. شدت تپ و سطح تپ مستقیما با جرم عنصر اندازهگیری شده در نانوذره و در نتیجه با قطر نانوذرات به توان سه (با فرض یک هندسه کروی برای نانو ذرات) متناسب است. این بدین معنی است که با هر بار افزایش قطر ذره پاسخ آن با توان سوم افزایش خواهد یافت و در نتیجه یک اعتباردهی مناسب از پاسخ برای هر محدوده اندازه از هر ترکیب بندی نانوذره لازم است بهتر است کالیبراسیون با استفاده از مواد نانوذره مرجع انجام شود با این حال اینگونه مواد اغلب در دسترس نیستند بنابراین کالیبراسیون در این روند با استفاده از محلولهای استاندارد یونی از عنصر اندازهگیری شده تحت همان شرایط آنالیزی انجام میشود.
این دادهها را میتوان با نرمافزار موجود در بازار پردازش و یا میتوان آن را در یک برنامه گسترده برگ برای محاسبه تعداد و غلظت جرمی اندازه (قطر معادل کروی) و توزیع اندازه تعداد نانوذرات متناظر وارد کرد. علاوه براین غلظتهای جرمی یونهای حاضر در نمونه مشابه را میتوان از همان داده ها تعیین کرد. خواننده علاقهمند میتوانند از مراجع [1] تا [4] برای اطلاعات بیشتر بهرهمند شود.
هدف از تدوین این استاندارد
هدف از تدوین این استاندارد ارائه روشی برای شناسایی نانوذرات در تعلیقه (سوسپانسیون)های آبی و تشخیص تعداد ذره و غلظت جرم ذره و توزیع اندازه بر اساس تعداد با استفاده از ICP-MS با حالت تفکیک پذیری زمانی برای تعیین جرم نانو ذرات منفرد و غلظتهای یونی است.