فناوری نانو-مشخصهیابی نانو مواد با استفاده از پراکندگی نورپویا (DLS) روش آزمون
Nanotechnologies- Characterization of Nanomaterials by Dynamic Light Scattering (DLS) - Test Method
شماره:
21304
سال انتشار:
1395
امروزه اندازه ذرات در محدوده کمتر از میکرومتر برای مثال نانوذرات را میتوان با استفاده از روش بنیادین پراکندگی نور پویا (DLS) که به آن روش طیفسنجی همبستگی فوتون نیز گفته میشود اندازهگیری کرد پراکندگی نور پویا روشی فیزیکی است که برای تعیین توزیع ذرات موجود در محلولها و سوسپانسیون (تعليقه) استفاده میشود اساس کار این روش برهم کنش نور با ذره است. شدت نور پراکنده شده به وسیلۀ نانوذرات موجود در سوسپانسیون که با زمان تغییر میکند با استفاده از روابط ریاضی به قطر هیدرودینامیک ذره ارتباط داده می.شود یکی از مزیتهای این روش زمان اندازهگیری کوتاه آن است.
حرکت براونی کاتورهای ذرات درون مایع پراکندهساز وابسته به اندازه ذرات است. هر چه اندازه ذره درون مایع بزرگتر باشد حرکت براونی ذره نیز آهسته تر میشود و به همین ترتیب با کوچکتر شدن اندازه ذره حرکت ذره سریعتر میشود در این روش اندازه ذرات با اندازهگیری حرکت براونی آنها و یا به عبارت دیگر میزان جابجایی ذرات تعیین میشود.
هنگامی که پرتو لیزر با بسامد معین به ذرات متحرک برخورد کند نور با بسامد متفاوت پراکنده شده و در فاز نور پراکنده شده، نوسان ایجاد میشود میزان تغییر در بسامد نور پراکنده شده مرتبط با اندازه ذرات بوده و برای تعیین اندازه ذرات استفاده میشود ذرات کوچکتر تغییر بیشتری در بسامد نور ایجاد میکنند.
هدف از تدوین این استاندارد
هدف از تدوین این استاندارد ارائه روش آزمون مشخصهیابی میانگین و توزیع نانو مواد با استفاده از روش پراکندگی نور پویا (DLS) است این استاندارد شامل روش آزمون زتا پتانسیل نمیشود استاندارد حاضر بر مبنای استانداردهای بینالمللی گردآوری شده است.
شماره استاندارد ملی ایران:
21304
سال انتشار:
1395
فناوری نانو-مشخصهیابی نانو مواد با استفاده از پراکندگی نورپویا (DLS) روش آزمون
Nanotechnologies- Characterization of Nanomaterials by Dynamic Light Scattering (DLS) - Test Method
امروزه اندازه ذرات در محدوده کمتر از میکرومتر برای مثال نانوذرات را میتوان با استفاده از روش بنیادین پراکندگی نور پویا (DLS) که به آن روش طیفسنجی همبستگی فوتون نیز گفته میشود اندازهگیری کرد پراکندگی نور پویا روشی فیزیکی است که برای تعیین توزیع ذرات موجود در محلولها و سوسپانسیون (تعليقه) استفاده میشود اساس کار این روش برهم کنش نور با ذره است. شدت نور پراکنده شده به وسیلۀ نانوذرات موجود در سوسپانسیون که با زمان تغییر میکند با استفاده از روابط ریاضی به قطر هیدرودینامیک ذره ارتباط داده می.شود یکی از مزیتهای این روش زمان اندازهگیری کوتاه آن است.
حرکت براونی کاتورهای ذرات درون مایع پراکندهساز وابسته به اندازه ذرات است. هر چه اندازه ذره درون مایع بزرگتر باشد حرکت براونی ذره نیز آهسته تر میشود و به همین ترتیب با کوچکتر شدن اندازه ذره حرکت ذره سریعتر میشود در این روش اندازه ذرات با اندازهگیری حرکت براونی آنها و یا به عبارت دیگر میزان جابجایی ذرات تعیین میشود.
هنگامی که پرتو لیزر با بسامد معین به ذرات متحرک برخورد کند نور با بسامد متفاوت پراکنده شده و در فاز نور پراکنده شده، نوسان ایجاد میشود میزان تغییر در بسامد نور پراکنده شده مرتبط با اندازه ذرات بوده و برای تعیین اندازه ذرات استفاده میشود ذرات کوچکتر تغییر بیشتری در بسامد نور ایجاد میکنند.
هدف از تدوین این استاندارد
هدف از تدوین این استاندارد ارائه روش آزمون مشخصهیابی میانگین و توزیع نانو مواد با استفاده از روش پراکندگی نور پویا (DLS) است این استاندارد شامل روش آزمون زتا پتانسیل نمیشود استاندارد حاضر بر مبنای استانداردهای بینالمللی گردآوری شده است.