رشد سریع بازار بسته‌بندی‌های نوظهور حاوی نانواشیاء تاثیر بسزایی بر بهبود ماندگاری و کاهش ضایعات آنها می‌گذارد. به علاوه افزایش صادرات و واردات محصولات غذایی باعث رشد تقاضای استفاده از بسته‌بندی‌های نانو بهبود یافته در آینده می‌شود. پلاستیک‌های معمول که در بسته‌بندی استفاده می‌شود شامل پلی اتیلن پلی پروپیلن، پلی آمید و پلی استر است. حضور نانواشیاء در بسته‌بندی می‌تواند در بهبود مشخصه‌های مختلف فیلم‌های پلیمری مانند خواص مانع شوندگی گاز بخار آب نور فرابنفش خواص گرمایی و استحکام مکانیکی موثر باشد. یکی از اهداف کلیدی این بسته‌بندی‌ها افزایش ماندگاری از طریق بهبود خواص مانع شوندگی بسته‌بندی‌های مواد غذایی کاهش عبورپذیری گاز، عبورپذیری بخار آب و قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش است. تاثیر گاز عبورپذیری بخار آب، قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش در افزایش ماندگاری بسته‌بندی‌های مواد غذایی در پیوست الف توضیح داده شده است انواع مختلف نانواشیاء مانند. نانوصفحات رسی نانوذرات نانو میله اکسید روی نانوذرات اکسید تیتانیم در زمینه پلیمری برای بهبود خواص مانع شوندگی افزوده می‌شود. بر خلاف مواد بسته‌بندی‌های شیشه‌ای یا فلزی مواد پلیمری قابل نفوذ به مولکول‌های کوچک گازها، بخار آب و نور فرابنفش هستند امکان بهبود خواص مانع شوندگی بسته‌بندی‌های پلیمری با استفاده از نانوچندسازه‌ها زمینه بسیار جذابی است عوامل اصلی تاثیرگذار بر نفوذپذیری پلیمر پایه و نانوچندسازه، مراحل بلورینه شدن پلیمر، حالت پراکندگی و جهت گیری نانواشیاء در نانوچندسازه و غیره هستند. به طور کلی برای استفاده موفقیت‌آمیز از بسته‌بندی‌های مواد غذایی بررسی موارد زیر لازم است: -تعیین رابطه بین ترکیب‌بندی شیمیایی، ساختار و خواص؛ -شناسایی مشخصه‌ها و روش‌های اندازه‌گیری آنها این استاندارد مشخصه‌هایی مانند خواص مانع شوندگی برای اندازه‌گیری فیلم‌های پلیمری نانوچندسازه‌ای را مشخص می‌کند. این استاندارد همچنین روش‌های مرتبط با اندازه‌گیری را پیشنهاد می‌دهد. از این استاندارد انتظار می‌رود که ارتباطات و درک متقابل از نانوچندسازه‌های پلمیری برای کاربرد بسته‌بندی مواد غذایی بین خریدار و فروشنده را ارتقا دهد.