معرفی ستاد نانو
دیدگاه ستاد برای توسعه فناوری نانو، تدوین چارچوب فعالیت بلندمدت کشور در این حوزه بود و در این مسیر، برنامه راهبردى دهساله فناورى نانو در ستاد تهیه و در مرداد ماه ۱۳۸۴ به تصویب هیئتدولت رسید. در اردیبهشت ۱۳۸۵، شورای عالی انقلاب فرهنگی در پانصد و هشتاد و دومین جلسه خود، ضمن تأکید بر اجرای دقیق «سند راهبرد آینده»، سیاستها و راهبردهای توسعه و ارتقای این فناوری در کشور را تصویب کرد. این سند با عنوان «سند راهبرد آینده» قرار گرفتن در میان ۱۵ کشور برتر جهان در حوزه فناورىنانو و تلاش براى ارتقاء مداوم این جایگاه به منظور تولید ثروت و بهبود کیفیت زندگی مردم را هدفگیرى کرده است.
مجموعۀ فعالیتها و اقدامات ستاد در سالهای ۸۲ تا ۸۶، موجب بسط الگوی ستاد و تأسیس ستادهای فناوریهای راهبردی توسط معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۷ شد. ستاد ویژه توسعه فناوری نانو نیز در چتر حمایتهای مادی و معنوی این معاونت قرار گرفت.
با تکیه بر تجربه اجرای سند راهبرد آینده طی دو دوره سهساله، ستاد در ویرایش تکمیلی جدیدی از این سند، اقدام به بهبود برنامهها و تدوین سند تکمیلی سوم برای سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۳ کرد. رویکرد تجاریسازی و توسعه صنعتی بر پایه فناوری نانو از مهمترین نقاط تمرکز سند تکمیلی سوم بودند. در این سند، هشت برنامه پیشبینی شده و متناظر با هر برنامه، کارگروهی اجرای آن را در دبیرخانه ستاد پیگیری میکرد. این برنامهها عبارتاند از:
- ترویج و آموزش عمومی نانو برای افزایش مشارکت ذینفعان در توسعه و به کار گیری فناوری نانو
- فراهمسازی و تقویت زیرساختهای لازم برای توسعه همهجانبه، به هنگام، متوازن و پایدار نانو
- ارتقاء همکاریها و تعاملات بینالمللی
- توسعه و بهرهمندی از سرمایههای انسانی نانو و ارتقاء تحقیقات مسألهمحور
- راهبری تحقیقات هدفمند نانو برای دستیابی به فناوریهای کلیدی
- تسهیل و تسریع تجاریسازی از طریق فراهمسازی خدمات توسعه فناوری مورد نیاز فناوران و شرکتهای دانشبنیان
- ارتقاء صنایع با به کار گیری فناوری نانو و گسترش بازار نانو
- سیاستگذاری و ارزیابی اهداف، راهبردها، سیاستها، برنامهها و نهادهای نانو